 |
| From สาระน่ารู้ในการดูแลสุขภาพด้วยตนเอง |
พี่แป๊ด!!!หัวใจเต็มร้อย....
ในงานเปิดตัวโครงการ “ ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพและการใช้ยาของผู้ป่วยความดันโลหิตสูง
ของแผนกผู้ป่วยนอกและห้องยา"
ในวันนั้น...เป็นวันที่วุ่นวายมากๆเนื่องจาก คนมือใหม่อย่างเรา
ที่ไม่เคยทำโครงการใหญ่ๆแบบนี้มาก่อน..อีกทั้งขาดความพร้อมในทุกรายการ..งานแทบล่ม!!
อะไรก็ไม่ได้ดังใจ..เหมือนที่คิดที่วางแผนเอาไว้..ท้อจนอยากจะร้องไห้..
เพราะทั้งลมทั้งฝน..ตกกระหน่ำ!!คนจะมางานสักกี่คนกันนะ...
งานจะไปรอดเหรอ...งานกร่อยแน่ๆ
คนเริ่มทยอยมาร่วมงานกันเรื่อยๆแต่ไม่ได้มาเต็มร้อย เหมือนที่คิด..
บางคนโทรมาบอกว่าออกมาจากบ้านไม่ได้น้ำท่วม..บางคนเปลี่ยนใจไม่มางาน
เพราะฝนตกหนัก..แต่อีกหลายๆคนตั้งใจมางานจริงๆยอมตากฝนมางาน
พอเห็นคนเดินเข้ามาในงานทีละคน ...ทีละคน…
ถึงเวลาเปิดงานแล้วคนมา10กว่าคน...ประธานมาถึงงานเราก็ต้องวิ่งมารับหน้าไว้ว่าขอเวลา5นาที..
ประธานเลยขอไปตรวจคนไข้บนตึกก่อน..ในการรวมคนให้นั่งที่เรียบร้อยมองดูอะไรๆก็ฉุกละหุกไปหมด..
ท้อแท้และหมดแรง!!
จนกระทั่ง...มีรถเข็นนั่งผู้ป่วยคันหนึ่งเข็นเข้ามาในงาน คนนั่งสวมเสื้อสีแดง
ตัวใหญ่มาก...แถมมีขาข้างเดียว!!!
สายตาทุกคนที่มอง..เกิดคำถามว่ามาได้ยังไงกันเนี่ย???
มารู้ทีหลังว่าคนนี้..ชื่อพี่แป๊ด..เวรเปลเราส่วนใหญ่จะคุ้นเคยกับพี่เขา
เพราะพี่คนนี้เจ็บป่วยเป็นเบาหวานและมีความดันโลหิตสูง..
มีภาวะแทรกซ้อนจนต้องถูกตัดขาไป1ข้าง
เดินไม่ได้..ต้องใช้ชีวิตบนรถเข็น...และคนในครอบครัว(สามีและลูกสาว)
ต้องช่วยยกใส่รถเข็นนั่งผู้ป่วยเวลาไปนอกบ้านหรือมาโรงพยาบาลตามนัดแพทย์
บางทีนั่งรถมอเตอร์ไซด์ หรือรถซาเล้งมาโรงพยาบาล
พยาบาล: พี่แป๊ด มาร่วมงานยังไงคะ ฝนตกหนักขนาดนี้??
พี่แป๊ด: สามีขับรถซาเล้งมาส่ง แต่ไม่เปียกหรอกเอาร่มมา
ตั้งใจจะมาแล้ว...ฝนตกหนักฉันก็จะมาจ๊ะ!!
พยาบาล: ซึ้งใจ..เหลือเกิน!!! ความเหนื่อย..ความท้อ แทบจะหายไปหมดเลย.
ขอบคุณนะคะที่มาวันนี้..
ในงาน..พี่แป๊ดสนุกสนานและร่วมกิจกรรมกับการอบรมที่เราจัดขึ้นมา
อาจจะติดขัดในเรื่องการเคลื่อนย้ายร่างกายบ้างแต่โชคดีที่มีลูกสาวคอยช่วยเหลือตลอด
พี่แป๊ดได้ร่วมสนุกและทำกิจกรรมตลอดจนทุกคนที่มางานในวันนั้นได้รับความรู้เรื่องโรคความดันโลหิตสูง
การดูแลตัวเองเรื่องการใช้ยา จิตเวช ด้านโภชนาการและการออกกำลังกายบนเก้าอี้..จนสรุปปิดงาน
ก่อนจะกลับบ้าน...พี่แป๊ดได้บอกว่า “กลับบ้านก่อนนะ ถ้าจัดอีกให้บอกด้วยจะมาร่วมงานอีกนะ...
อย่าลืมบอกกันนะคุณพยาบาลคนสวย”!!
คำพูดที่ออกมาจากหัวใจ..รอยยิ้มและแววตาซื่อๆ อ้อมกอดที่อบอุ่น
ทำให้หัวใจเล็กๆของเราอิ่มเอมอย่างประหลาด...
เสียงหัวใจเราบอกตัเองว่า."เราจะเลิกโครงการดีๆได้อย่างไร"..
การทำงานทุกอย่างล้วนมีอุปสรรคไม่มากก็น้อย..
เพื่อต้องการพิสูจน์ความเข้มแข็งของจิตใจเรา เหมือนพี่แป๊ดที่แม้ “ร่างกายพิการแต่หัวใจเต็มร้อย”
ทุกวันนี้..เวลาเหนื่อยและท้อ..
จะนึกถึงรอยยิ้มของคนไข้ที่รอคอยเราอยู่.....
ต้องการให้เราเข้าไปดูแลด้านสุขภาพจัดกิจกรรมที่เขาเหล่านี้มีส่วนร่วม
ได้ดูแลสุขภาพตัวเองมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันซึ่งกันและกัน
รู้สึกท้อได้...แต่อย่าถอย....และคำสัญญาที่ว่า
“เราจะเอาหัวใจกลับมาหากันหากันเสมอ"
 |
| From สาระน่ารู้ในการดูแลสุขภาพด้วยตนเอง |
