ในชีวิตของคนเรานั้นคงไม่มีใครมีบอกว่าไม่เคยมีความรักผู้เขียนก็เคยผ่านการมีความรักหลายรูปแบบตั้งแต่เด็กจนโตมาเจอทั้งความผิดหวังและสมหวังแต่ถ้าเราไม่เคยที่จะรักใครแล้วโลกนี้คงน่าเบื่อถึงแม้บางคนจะอกหักรักคุดก็จงรักเถิดเพราะว่าก่อนที่เรามีทุกข์นั้นก่อนหน้านี้เราก็เคยสุขมาก่อนไม่ใช่หรือ?
ความรักมีหลายรูปแบบ ในช่วงเวลาหนึ่งเราอาจจะมีความรักหลายๆอย่างเกิดขึ้นพร้อมๆกันด้วยซ้ำไป
**ความรักแบบพ่อแม่ลูก
**ความรักแบบหนุ่มสาว
**ความรักแบบเพื่อนแบบพี่น้อง
**ความรักแบบผู้ร่วมธุรกิจหรือผลประโยชน์ร่วมกัน แล้วคุณเคยมีความรักแบบไหนบ้างหรือเปล่าเพราะคนเราเกิดมาแล้วถ้ารู้จักที่จะรักตัวเองและรักคนอื่นให้เป็นแล้ว
โลกนี้คงน่าอยู่อีกมาก
มีอะไรอีกเยอะแยะที่เรายังไม่ได้ทำหรือกำลังคิดที่จะทำให้ทำซะในวันนี้ก่อนที่จะต้องพูดว่า"เสียดาย"ที่ยังไม่ได้บอกรักใครเลยเพราะคนๆนั้นไม่ได้อยู่รอฟังคำว่ารักจากปากเราเองทั้งๆที่เขารอมาตลอดชีวิตที่จะได้ยิน คงมีหลายคนที่พลาดโอกาสดีๆที่จะบอกอาจเป็นเพราะไม่เข้าใจความรู้สึกอีกฝ่ายหรือคิดมากไป หรือประเภทพูดน้อยได้แต่มองตาก็คงได้แต่มองจนคนอื่นคว้าไปซะแล้ว น่าเสียดาย!!
มีใครบ้างที่ยังไม่เคยบอกรักพ่อแม่ตัวเองคงมีหลายคนที่รู้สึกว่ารักจากการกระทำแต่คำพูดไม่กี่คำพูดไม่ได้
มีบางคนเขินอายที่จะบอกรักพ่อแม่ อาจจะเป็นสมัยก่อนต่างต้องทำงานหนัก กว่าจะกลับเข้าบ้านลูกก็หลับแล้ว พอถึงวันพ่อหรือวันแม่ในปีๆหนึ่งลูกยังต้องรอลุ้นว่าวันนี้พ่อกับแม่จะทิ้งงานมาร่วมงานได้ไหม เพราะเราส่วนใหญ่ขาดความ
"ใส่ใจ"ซึ่งต่างจากคำว่า"เอาใจใส่"
เด็กเล็กๆบางคนไม่เคยร้องไห้ตามพ่อแม่เวลาพ่อแม่ไปทำงานเลยเพราะว่าติดพี่เลี้ยงมากกว่า
ที่จริงคำพูดที่ว่า"วันนี้คุณบอกรักกันหรือยัง"วันนี้คุณกอดคนที่คุณรักหรือยัง" เพราะคุณจะแน่ใจหรือว่าวันนี้เมื่อคุณออกจากบ้านไปทำงานแล้วคุณจะได้กลับมาหาคนที่บ้านหรือเปล่า
ส่วนในวัยหนุ่มสาว สมัยนี้พ่อแม่ต้องเป็นห่วงทั้งลูกผู้หญิงและลูกผู้ชาย เราจะต้องรู้จักที่จะสอนให้เด็กรักให้เป็น ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามและเป็นพลังใจให้ต่อสู้ในโลกใบนี้ แต่ก่อนที่เราจะรักใครนั้นเราต้องรักตัวเองซะก่อน เพราะชีวิตคนเราอย่าบอกว่าเรารักเขาคนเดียวมันเป็นไปไม่ได้ ว่าคุณเกิดมาเพื่อใคร
มีหลายคนเมื่อรักกันใหม่ๆลืมคนที่อยู่รอบตัวเองหมดมีแต่คนที่ตัวเองรักพอผิดหวังก็เสียใจมากคิดฆ่าตัวตาย โดยหลงลืมไปว่าคนที่เรารักกับคนที่รักเรามากใครทั้งหมดคือ พ่อแม่ของเราเองท่านต้องทำงานหนักไม่ว่าจะเป็นงานอะไรที่ท่านทำเพื่อเรา และที่เสียสละทุกอย่างให้ลูกได้สมัยก่อนเคยได้ยินคนเก่าแก่ท่านเล่าให้ฟังว่า คนจนๆนะมีลูกหลายคนมีไข่ฟองเดียวต้มแล้วคลุกใส่กระติบข้าวเหนียวให้ทั่วๆจะได้กินได้หลายคนหรือถ้าลูกกินไม่อิ่มก็จะต้องเอาน้ำลูบท้องตัวเองเพื่อให้ลูกได้อิ่ม
เด็กสมัยนี้การเลี้ยงดูต่างไปจากเดิมเพราะวัตถุนิยมเข้ามาจนสังคมเปลี่ยนไปมากฐานะร่ำรวยแต่ไม่มีเวลาดูแลท่านต้องจ้างคนมาดูแล บางคนก็ทอดทิ้งให้หาเลี้ยงตัวเองที่ร้ายสุดบางคนยังเอาลูกหลานมาให้เป็นภาระท่านอีกด้วย
จนมีคนพูดว่า "พ่อแม่เลี้ยงลูกได้10คน แต่ลูกเลี้ยงพ่อแม่ไมได้" วัฒนธรรมไทยที่ถูกสั่งสอนกันมาเริ่มหายไปในสังคมบ้านเราเพราะไปเอาอย่างฝรั่ง วันนี้เรามาปลุกจิตสำนึกของความเป็นไทย ให้กลับคืนมา
สุดท้ายก็ฝากข้อคิดที่ว่าคุณรักตัวเองให้เป็นก่อนที่จะรักคนอื่น และเมื่อรักเป็นแล้วอย่าลืมรักษาความรักนั้นให้ยืนยาวด้วยการบอกรักคนที่เรารักทุกวันไม่มีใครที่จะเบื่อฟังคำว่ารักจากคนที่รักเราและคนที่เรารัก
อย่าลืมเตือนตัวเองหน้ากระจก เมื่อตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วพูดว่า"ฉันรักคุณค่ะ"หรือ"ผมรักคุณครับ" “หนูรักพ่อกับแม่ค่ะ” แค่นี้โลกก็สดใสแล้วจริงไหม....
1 comment:
บอกหลายๆ คน ยิ่งดีใช่ไหมครับ
Post a Comment